Van Dam van Isselt werd in 1871 in Bergen Op Zoom geboren als dochter van de eerste-luitenant, en latere gouverneur van de Koninklijke Militaire Academie, Jacob Thomas Theodoor Carel van Dam van Isselt en Henriette Marie Lucresia Drabbe. Haar opleiding kreeg ze van de stadstekenleraar J.D. Belmer in Kampen. Daarna vertrok ze voor verdere studie in 1889 naar Den Haag naar de Academie voor Beeldende Kunsten. Haar opleiding in het maken van etsen en lithograferen kreeg zij aan de École des Beaux-Arts te Lyon van Auguste Morisot. Zij maakte reizen door Europa en schilderde in diverse plaatsen in België, Frankrijk en Italië. Haar oeuvre is gevarieerd: portretten, diverse soorten stillevens, genre-, figuur-en dier voorstellingen. De Vlaamse schilder Théo van Rysselberghe was een belangrijke inspirator voor haar. Ze schilderde regelmatig in de Zeeuwse plaats Veere. Van Dam van Isselt was lid van het Teekengenootschap Pictura in Dordrecht, de vereniging Haagse Kunstkring en het schilderkunstig genootschap Pulchri Studio eveneens in Den Haag.
Haar werk werd regelmatig in diverse plaatsen in Nederland geëxposeerd. Werk van Van Dam van Isselt bevindt zich in onder meer in Kamper Archieven, het Zeeuws Museum in Middelburg, het Gemeentemuseum Den Haag en in het Teylers museum in Haarlem. Van Dam van Isselt was tweemaal getrouwd. Beide huwelijken werden door echtscheiding ontbonden. Zij trouwde op 3 augustus 1892 te Bergen op Zoom met de kunstschilder en werktuigkundig ingenieur ir. Evert Cornelis Ekker. Uit dit huwelijk werden twee kinderen geboren. Na hun scheiding in 1907 hertrouwde zij op 12 mei 1909 te Utrecht met de letterkundige en kunstcriticus Albert Charles Auguste Plasschaert. Hun huwelijk werd in 1921 ontbonden. Zij overleed in juni 1949, bijna 78 jaar oud, in Den Haag
